W 2025 roku obchodzimy 100. rocznicę urodzin Haliny Mikołajskiej – wybitnej aktorki i reżyserki, artystki przez lata związanej z Teatrem Dramatycznym w Warszawie. Halina i jej siostry to cykl spotkań z aktorkami, dla których Dramatyczny tak jak dla Mikołajskiej, w burzliwych latach pięćdziesiątych XX wieku, stał się miejscem zawodowych wyzwań, twórczych spotkań i scenicznych kreacji docenianych przez widzów i krytyków.
Kuratorką cyklu jest Anna Sańczuk.
Anna Sańczuk - dziennikarka, historyczka sztuki, autorka podcastów i programów poświęconych kulturze. Stała autorka magazynu Vogue Polska (dział kultura oraz podcasty: JAK ONA TO ROBI i - wspólnie z Katarzyną Kasią FILOZOFIA JEST DLA DZIEWCZYN). Współpracuje z Newsweekiem (Strefa kultury), redakcją Spotkań z zabytkami, Programem 1 PR i Halą odlotów w TVP Kultura oraz festiwalami, m.in. Ciało/Umysł - Międzynarodowy Festiwal Sztuki Tańca i Performansu, Kielecki Międzynarodowy Festiwal Teatralny czy Big Book Festival.
Patronem cyklu Halina i jej siostry jest Vogue Polska
„Vogue” od lat wyznacza trendy i inspiruje miłośników mody, sztuki i kultury. „Vogue Polska” i Vogue.pl od 2018 roku dostarczają najwyższej jakości treści, łącząc światowe trendy z lokalnym kontekstem. Stanowią platformę dla utalentowanych twórców, projektantów i artystów. Celebrują piękno, kreatywność oraz różnorodność. Promują unikalną estetykę, która redefiniuje pojęcie luksusu i stylu.
HORYZONTY 08 / wieczór wspomnień o Jadwidze Jankowskiej-Cieślak
15 kwietnia 2025 zmarła Jadwiga Jankowska-Cieślak, wybitna polska aktorka, przez lata związana z Teatrem Dramatycznym. Miesiąc temu, 17 marca zaplanowaliśmy spotkanie z Aktorką w ramach cyklu „Halina i jej siostry”. Jednak jej stan zdrowia uniemożliwił jego realizację. Na kilka dni przed planowanym terminem byliśmy zmuszeni je odwołać. Ustaliliśmy z Jadwigą Jankowska-Cieślak, że spotkanie zorganizujemy najszybciej jak tylko będzie to możliwe. Nie zdążyliśmy.
23 kwietnia o godzinie 20:00 zapraszamy na wieczór poświęcony Jadwidze Jankowskiej-Cieślak. Spotkanie poprowadzi Anna Sańczuk, kuratorka cyklu “Halina i jej siostry”. W momencie, kiedy publikujemy tę zapowiedź swój udział potwierdziły Agnieszka Glińska, Magda Jaracz, Julia Kijowska, Małgorzata Kożuchowska, Agnieszka Wosińska oraz Joanna Szczepkowska. Domyślamy się jednak, że liczba osób, która weźmie udział w tym wydarzeniu jest szersza. Chcielibyśmy, by spotkanie miało formułę otwartą, zapraszamy Państwa do udziału w nim i dzielenia się swoimi wspomnieniami.
Jadwiga Jankowska-Cieślak. Jako nastolatka w latach sześćdziesiątych praktycznie co tydzień odwiedzała Teatr Dramatyczny. Tuż przed maturą, postanowiła zostać aktorką. Niedługo po ukończeniu PWST w Warszawie, w 1973 roku Gustaw Holoubek zaproponował jej angaż i główną rolę w „Elektrze” Giraudoux w reż. Kazimierza Dejmka. Debiut na deskach Dramatycznego u boku m.in. Marka Kondrata, Zofii Rysiównej i Zbigniewa Zapasiewicza był początkiem teatralnej, zawrotnej kariery. Zaraz potem pojawiły się role w głośnym „Ślubie” W. Gombrowicza i „Królu Learze” W. Shakespeare’a w reż. J. Jarockiego. Były spotkania z Jerzym Grzegorzewskim, Maciejem Prusem, Piotrem Cieślakiem, Krzysztofem Warlikowskim, Agnieszką Glińską, Krystianem Lupą. O jej tytułowej „Medei” w reż. S. Brejdyganta pisała Maria Bojarska: „Jak zagrać Medeę? Odpowiedź brzmi po prostu: jak Jadwiga Jankowska-Cieślak. Widzę w niej Medeę prawdziwą szaloną z miłości i nienawiści, nie zaś chorą umysłowo. (…) Wybijającą stopą rytm zemsty w szalonym monologu. Skuloną w rozpaczy jak małe dziecko. Czystą i mądrą. Barbarzyńską.” Zachwycała widzów i krytyków. „Ten teatr odegrał ogromną rolę w moim pomyśle na życie” wspominała w rozmowie z Wojciechem Majcherkiem.
23 kwietnia 2025
foyer dużej sceny 20:00
HORYZONTY 11 / Halina i jej siostry / Agnieszka Wosińska
7 kwietnia o g. 19:00 zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu Halina i jej siostry, którego bohaterką będzie Agnieszka Wosińska. Rozmowę poprowadzi Anna Sańczuk.
Gdy za pierwszym razem nie dostała się do szkoły aktorskiej, by być blisko teatru przez rok pracowała jako akustyk. Na kolejny egzamin przygotowała monolog z „Fedry” Racine’a, którym przekonała do siebie komisję. Warszawską PWST ukończyła w 1993, w tym samym roku na scenie Teatru Dramatycznego zadebiutowała w „Letnikach” M. Gorkiego w reż. Pawła Wodzińskiego. Niedługo później przyjęła rolę Ofelii w „Hamlecie” w reż. Andrzeja Domalika. Tak rozpoczęła trwającą już blisko trzydzieści lat przygodę ze stołeczną sceną. Współpracowała z Pawłem Wodzińskim, Jerzym Gruzą, Filipem Bajonem, Tadeuszem Słobodziankiem, Piotrem Cieślakiem, Piotrem Cieplakiem, Krzysztofem Warlikowskim i Krystianem Lupą. Przełomowym momentem okazało się jednak spotkanie w 2002 roku z Agnieszką Glińską i rola Mary w „Pamięci wody” S. Stephensona, za którą otrzymała prestiżową nagrodę: Feliksa Warszawskiego. „Narodziła się gwiazda.” – pisał po premierze Roman Pawłowski. Potem pojawiły się doceniane role w „Bez wyjścia” J.P. Sartre’a, „Cabarecie” J. Kandera, sztuce „Coming out” J. Góreckiego czy „Uszedłem tylko ja sam” C. Churchill. Jej najnowsza sceniczna kreacja, to poruszająca rola Aleksandry w „Aniołach w Warszawie” Julii Holewińskiej w reż. Wojciecha Farugi. „W życiu musisz emocje powściągać, ukrywać, a na scenie wręcz przeciwnie i to jest niesamowite w aktorstwie, to mnie ekscytuje.” – mówiła w jednym z wywiadów.
7 kwietnia 2025
foyer dużej sceny 19:00
HORYZONTY 05 / Halina i jej siostry / Małgorzata Niemirska
Małgorzata Niemirska od ponad pięćdziesięciu lat – z kilkunastoletnią przerwą, związana jest zawodowo z Teatrem Dramatycznym w Warszawie. Tutaj po ukończeniu warszawskiej PWST w 1970 roku zadebiutowała w roli Królewny w spektaklu „Marchołt gruby a sprośny” w reż. Ludwika René. Była Klarą w „Zemście” Fredry w reż. Gustawa Holoubka, Celimeną w molierowskim „Mizantropie” i Joanną w „Kubusiu Fataliście” w reż. Witolda Zatorskiego, Elmirą w „Biedaczku vel Tartufie” w reż. Marka Walczewskiego, a także Ciotką z Titisee w „Wymazywaniu” Bernharda w inscenizacji Krystiana Lupy. Do Dramatycznego przyjmował ją Jan Bratkowski. Tutaj na scenie spotkała swoją ukochaną profesor Ryszardę Hanin oraz wschodzące gwiazdy polskiego teatru i filmu: Piotra Fronczewskiego, Magdalenę Zawadzką, Macieja Damięckiego, Jadwigę Jankowską-Cieślak czy Olgierda Łukaszewicza. W Dramatycznym poznała swoich mistrzów i mistrzynie tworzących legendę tego miejsca. Choć największą rozpoznawalność przyniosła jej rola Lidki Wiśniewskiej w serialu „Czterej pancerni i pies”, widzowie i recenzenci z niecierpliwością czekali na jej kolejne role teatralne. Każda napotkana w teatrze osoba to oddzielny rozdział w życiu aktorki. „To prawie dom” – mówi o Teatrze Dramatycznym, w którym nadal tworzy zapadające w pamięć role, inspirując pokolenia młodszych twórców. W ostatnich latach była to współpraca z Iwoną Kempą, Grzegorzem Chrapkiewiczem, Katarzyną Minkowską czy Weroniką Szczawińską.
24 lutego 2025
sala zatorskiego 19:00
HORYZONTY 01 / Halina i jej siostry / Maja Komorowska
W Teatrze Dramatycznym od trzydziestu lat gra Winnie w „Szczęśliwych dniach” S. Becketta w reż. A. Libery. Stworzyła kobiece portrety i wielkie kreacje aktorskie w głośnych spektaklach Krystiana Lupy „Wymazywaniu” i „Na szczytach panuje cisza” T. Bernharda czy „Niedokończonym utworze na aktora” wg. „Mewy” Czechowa. Aktorka teatralna i filmowa - Jerzego Grotowskiego, Jerzego Jarockiego, Krystyny Skuszanki, Erwina Axera, Bogdana Korzeniewskiego, Helmuta Kajzara, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego, Krzysztofa Kieślowskiego, Tadeusza Konwickiego, Edwarda Żebrowskiego, Macieja Englerta. W grudniu podczas XVII Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia odebrała główną nagrodę aktorską za rolę Elisabeth Costello w spektaklu Krzysztofa Warlikowskiego.
Kapituła najwyższej nagrody Związku Artystów Scen Polskich – GUSTAW, doceniając osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne oraz patriotyczną postawę obywatelską zarówno w okresie stanu wojennego, jak również w kolejnych latach niełatwej transformacji ustrojowej oraz społeczne zaangażowanie na rzecz potrzebujących, postanowiła uhonorować tym najwyższym wyróżnieniem Stowarzyszenia - Maję Komorowską. Nagroda GUSTAW przyznawana jest za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego. Służy wyróżnieniu tych osób, których dokonania wnoszą znaczący wkład w kultywowanie tradycji i tworzenie nowych wartości kultury narodowej lub przyczyniają się do promocji kultury polskiej w świecie.
PKiN, pl. Defilad 1
