Adam Ferency

(1951) 
Absolwent warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, którą ukończył w 1976 roku. W tym samym roku debiutował na scenie Teatru Dramatycznego rolą Stachowskiego w „Karykaturach” Jana Augusta Kisielewskiego w reżyserii Gustawa Holoubka. Aktor warszawskich teatrów Na Woli i Współczesnego.
W Teatrze Telewizji współpracował z m.in. Agnieszką Holland (Proces, 1980; Dybuk, 1999), Erwinem Axerem (Miłość na Krymie, 1994), Maciejem Prusem (Jan Maciej Karol Wścieklica, 1991), Olgą Lipińską (Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna, 1987; Bunia, 1998), Laco Adamikiem (Pogrzeb fabrykanta, 1980; Elżbieta królowa Anglii, 1984; Woyzeck,2000), Janem Englertem (Hamlet, 1985), Tomaszem Zygadło (Mówi Handler, 1986; Wielki Peeperkorn, 1989; Moskwa – Pietuszki, 1992), Krzysztofem Zaleskim (Cyrano de Bergerac, 1981; Mahagonny, 1985; Choroba młodości, 1987).

Od 1994 roku należy do zespołu Teatru Dramatycznego, obecnie gra w spektaklach:
„Sztuka intonacji” T. Słobodzianka w reż. A. Wieczur,
„Hamlet” W. Shakespeare’a w reż. T. Bradeckiego,
„Sługa dwóch panów” C. Goldoniego w reż. T. Bradeckiego,
„Szczęśliwe dni" S. Becketta w reż. A. Libery.

W Teatrze Dramatycznym zagrał również w spektaklach J. Krofty, N. Ringler, T. Cyza, W. Kostrzewskiego, M. Bogajewskiej, M. Marmarinosa, M. Podstawnego, K. Lupy, A. Moguczija, P. Miśkiewicza, G. Kani, P. Cieślaka, K. Warlikowskiego, A. Libery, P. Cieplaka, A. Domalika, G. Holoubka, J. Opryńskiego, A. Wieczur.
Jest aktorem Teatru Polskiego Radia – za kreacje w słuchowiskach radiowych otrzymał Wielki Splendor, nagrodę Teatru Polskiego Radia (2000). Za rolę w słuchowisku Noc Walpurgii, albo kroki Komandora otrzymał nagrodę aktorską na III Krajowym Festiwalu Teatru PR i Teatru TV „Dwa Teatry” (2003). W 1991 roku otrzymał Złote Lwy w kategorii najlepsza rola męska na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za rolę w filmie Kanalia w reż. Tomasza Wiszniewskiego.